Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Αχ Ελλάδα σ'αγαπώ

 Σημερινό μαρτύριο Νο κιεγωδενξερωποσο. Αφετηρία λεωφορείου Γ18 από Αθήνα προς Πέραμα. Οδός Μενάνδρου. Θερμοκρασία φούρνου που σιγοψήνει. Φτάνω σχεδόν τρέχοντας και στάζοντας, κουβαλώντας σακίδιο με ρούχα, τσάντα και βιβλία στο χέρι, για να προλάβω το δρομολόγιο των 10.35. Αν το έχανα, το επόμενο θα αναχωρούσε στις 11.00 λόγω εφαρμογής του θερινού προγράμματος. Όλα αυτά σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα του ΟΑΣΑ.
 Ώρα 10.30. Κανένα λεωφορείο δεν βρίσκεται στην αφετηρία. Σκέφτομαι ότι κλασσικά θα έχει κάποια καθυστέρηση και περιμένω να φανεί από λεπτό σε λεπτό.
 Ώρα 10.50 Περνάει ένα διπλό λεωφορείο με αναμμένο το "εκτός υπηρεσίας" το οποίο φυσικά δεν σταματά. Το Γ18 ακόμα άφαντο. Το ίδιο και το Β18. Ο κόσμος που περιμένει τουλάχιστον 20 άτομα. Σκέφτομαι ότι χάθηκε το προηγούμενο δρομολόγιο και  μάλλον θα αναχωρήσει των 11.00. Ελπίζω να βρω θέση. Στέκομαι ήδη φορτωμένη και όρθια 20 λεπτά.
 Ώρα 11.00 Περνάει ένα δεύτερο μονό λεωφορείο με αναμμένο το "εκτός υπηρεσίας". Το Γ18 και το Β18 ακόμα πουθενά. Ο κόσμος, που έχει φτάσει γύρω στα 30 άτομα, κουνάει εκνευρισμένα τα πόδια του, κοιτάει το δρόμο, προσπαθεί να κάνει αέρα με αυτοσχέδιες βεντάλιες. Εκνευρισμένη κι εγώ. Πού θα πάει, θα έρθει, σκέφτομαι.
 Ώρα 11.15 Καταφτάνει ένα Β18. Ο κόσμος ορμάει να μπει μέσα να προλάβει να καθίσει. Εμείς γύρω στα 15 άτομα, περιμένουμε ακόμα το Γ18. Παίρνω τηλέφωνο την μητέρα μου και της λέω να βρει το τηλέφωνο του ΟΑΣΑ να ρωτήσει γιατί δεν έχουν γίνει δύο δρομολόγια. "Το 185 να πάρει" με ενημερώνει ένας κύριος δίπλα μου. "Αλλά μη νομίζεις πως θα βρεις άκρη, εχτές το περίμενα από Αμφιάλη προς Πέραμα μιάμιση ώρα και με έβγαλαν ψεύτη μες τη μούρη μου". Η μητέρα μου μου απαντάει ακριβώς το ίδιο. "Δεν πρόκειται να πάρω γιατί δεν θα βρεις άκρη".
 Ώρα 11.20 Φτάνει επιτέλους το Γ18. Μπαίνω μέσα και πηγαίνω κατευθείαν στον οδηγό. "Μπορείτε να με ενημερώσετε γιατί δεν έγιναν τα δρομολόγια των 10.35 και των 11.00;" "Δεν ξέρω, εγώ ότι μου λένε κάνω" απαντά ξερά και βγαίνει έξω από το λεωφορείο.
 Ώρα 11.25 Επιτέλους ξεκινάμε. Παίρνω η ίδια τηλέφωνο το 185 να μάθω τι συμβαίνει. Η ζέστη αφόρητη. Ο κλιματισμός ανύπαρκτος και τα τζάμια κλειστά. Μετά από 5 λεπτά αναμονή και αφού εξηγώ στον κύριο τι έχει συμβεί εκείνος με ενημερώνει ότι το έχει καταγράψει ως καταγγελία και ότι από εκεί και πέρα θα πρέπει να πάρω τηλέφωνο το σταθμάρχη. Μου δίνει ένα κινητό τηλέφωνο. Κινητό. Η σύνδεση δεν είναι εφικτή μέχρι και τις 12.05 που φτάνω σπίτι. Ξαναπαίρνω στο 185, λέω ότι δεν μπορώ να ανοίξω γραμμή και μου δίνουν το 2104916965 που είναι η γραμμή του επόπτη.
 Ενημερώνω τον επόπτη για το τι έχει συμβεί. Μου λέει μισό λεπτό να δω το πρόγραμμα. Μου αραδιάζει ώρες που συμφωνούν με το χειμερινό. Κάθε 15 λεπτά δηλαδή. Του λέω ότι το πρόγραμμα έχει αλλάξει και δεν είναι αυτό. Παίρνει το σταθμάρχη και για καλή μου τύχη ακούω τη συνομιλία, μονομερώς δηλαδή γιατί ακουγόταν μόνο η φωνή του επόπτη. Αφού του αναλύει ότι μια κυρία κάνει παράπονα και το τι έχει συμβεί, τον ρωτάει τι έγινε. Σημειωτέον ότι ο επόπτης άνοιξε κατευθείαν γραμμή με το σταθμάρχη. Μετά από κάποια λεπτά που ακούστηκαν τα "Και για πες μου να γράψω τα δρομολόγια" "Και γιατί δεν έχω αυτά τα δρομολόγια εγώ ρε Γιάννη" "Έκανες το Γ18 Β18 γιατί είχε βλάβη." "Έπαθε ξανά βλάβη το Β18". " Δηλαδή το δρομολόγιο των 10.50 έγινε κανονικά" "Ναι άλλο να περιμένεις μισή ώρα και άλλο μία ώρα", έκλεισε μαζί του.
 "Ναι με ακούτε;" "Μάλιστα." απαντώ. "Υπήρχε βλάβη σε δύο λεωφορεία και με κάποιες αλχημείες προσπάθησε ο σταθμάρχης να αποκαταστήσει τα δρομολόγια με κάποια καθυστέρηση. Στις 10:50 όμως ξεκίνησε κανονικά(!)" Μένω με το στόμα ανοιχτό. "Κύριέ μου ήμουν εκεί εγώ μαζί με άλλα 30 άτομα και κανένα λεωφορείο δεν ξεκίνησε παρά μόνο δύο λεωφορεία εκτός υπηρεσίας. Σίγουρα κάποιος λέει ψέματα και σίγουρα θα κινηθώ νομικά. "Μάλιστα" μου λέει, "Όπως νομίζετε". Και η γραμμή κλείνει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου