Λοιπόν αγάπη…. Τι είναι η αγάπη; Βρίσκομαι εδώ, με τα μάτια μου ανοιχτά, με τα αυτιά μου τεντωμένα να ακούσω την απάντηση ψιθυρισμένη από τους σοφούς του υπερπέραν…. Κι όμως…. Τίποτα. Χα, θα πεις, άλλη μια ιστορία αγάπης, άλλη μία πληγωμένη χαζορομαντική καρδιά που ψάχνει απελπισμένα να πιαστεί από το σωσίβιο της ελπίδας ότι δεν πιάστηκε κορόιδο. ‘Άλλη μια μάταιη αναζήτηση όπως τόσες ανά τους αιώνες για τον προσδιορισμό αυτού του πολυσυζητημένου και αμφιλεγόμενης ύπαρξης συναισθήματος. Ναι, σε ακούω, εσένα που γελάς διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, εσένα που ζεις στον δικό σου τεχνολογικό κόσμο, με τον πολύτιμό σου χρόνο να τρέχει, να προλάβεις τη δουλειά, να πληρώσεις τους λογαριασμούς, να κατεβάσεις την αγαπημένη σου σειρά από το internet, να πιεις ποτό με τους κολλητούς, να αποφασίσεις ποιο tattoo θα χτυπήσεις, ποιο καινούριο συγκρότημα θα ανακαλύψεις για να παίξεις το παιχνίδι σου στην παρέα, αν θα πρέπει να χάσεις βάρος ή να πας τελικά στο γυμναστήριο που έχεις προπληρωμένο για έναν χρόνο αλλά ποτέ δεν αξιώθηκες να επισκεφτείς, αν θα αγοράσεις τα καινούρια vans ή τα μαύρα all star που είδες προχτές στην βιτρίνα ώστε να ρίξεις το γκομενάκι το βράδυ και να πεις ok, πηδήξαμε και σήμερα. Εσένα που προτιμάς να chattαρεις από το να μιλάς, να κάνεις add friend από το να γνωρίζεις καινούρια άτομα, να γαμάς εικονικά μωρά και να τελειώνεις μόνος σου με τα χαρτομάντιλα δίπλα στο πληκτρολόγιο ή να πηδάς ότι κινείται και στον χαμό της εφήμερης ηδονής να νομίζεις ότι χάνεσαι κι εσύ και ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου, ή ότι απλώς γάμησες και σήμερα και ναι, ήταν καλά, πάμε γι’ άλλα όμως τώρα. Εσένα που αυτή τη στιγμή μάλλον με μισείς γιατί μέσα σε όλα αυτά αναγνωρίζεις και λίγο τον εαυτό σου…. Όπως όλοι μας άλλωστε. Μα αν με μισείς, τι είναι το μίσος; Κι αν υπάρχει το μίσος, πού είναι η αγάπη; Μ’ ακούς λοιπόν;....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου