Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Σε αυτούς

Σε αυτούς
Που μας κάνουν να χαμογελάμε μόνο και μόνο με τη μικρή εισβολή τους στο πίσω πίσω μέρος του μυαλού μας
Που γνωρίζουμε το μικρό σημάδι ανάμεσα στα μαλλιά τους
Που θυμόμαστε πώς πίνουν το καφέ τους το πρωί όταν ξυπνάνε δίπλα μας
Που κοροιδεύουμε τις χαζές γκριμάτσες που παίρνουν όταν θυμώνουν
Που στα μάτια τους χαθήκαμε έστω για μια στιγμή τόσο μεγάλη σαν να σταμάτησε ο χρόνος
Που στα χείλη τους γευτήκαμε λίγο από τη ζεστασιά που δημιουργήθηκε μέσα μας
Που στα χέρια τους νιώσαμε σαν χαμένα παιδιά που γύρισαν σπίτι
Που ξέρουμε ότι δώσαμε και πήραμε ένα κομμάτι από το είναι μας
Που αισθάνθήκαμε τι σημαίνει
Χαρά
Επιθυμία
Πόθος
Απογοήτευση
Πόνος
Που όσο κι αν μας πόνεσαν ακόμα μας κάνουν και έχουμε αυτό το ηλίθιο χαμόγελο, ξέρεις, αυτό που έχεις κι εσύ τώρα χαραγμένο στο πρόσωπό σου

Σε σένα λοιπόν.

Καληνύχτα






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου